Region
Porządki domowe, przygotowanie ozdób na choinkę i w szczególności modlitwa. To tradycje związane z okresem przedświątecznym, które kiedyś obchodzili mieszkańcy naszego regionu. Niektóre z nich zachowały się do dziś. Adwent łączy się z oczekiwaniem na przyjście Jezusa. W okresie tych 4 tygodni bardzo ważna jest modlitwa. Należało również oczyścić dom z rzeczy starych, odmalować ściany. Mówi Helena Kozłowska, regionalistka z Suwalskiego Ośrodka Kultury.
Jednym z radośniejszych chwil w oczekiwaniu na Wigilię było ozdabianie choinki. Zgodnie z tradycją drzewko przynieśli niemieccy protestanci na przełomie XVIII i XIX wieku.
Tradycje bożonarodzeniowe i zwyczaje świąteczne w naszym regionie są bardzo ważne. Chociaż już się zacierają, to cały czas są pielęgnowane i przekazywane z pokolenia na pokolenie od lat. Pod białym obrusem powinno znajdować się sianko. Wszyscy zebrani przy wigilijnym stole powinni połamać się opłatkiem. Najbardziej znanym zwyczajem wigilijnym jest zostawianie wolnego miejsca przy stole. Jednak, jak tłumaczy Helena Kozłowska, nie chodzi tu o zbłąkanego wędrowca, a o zmarłą, bliską osobę.
Kolacja wigilijna była często pierwszym posiłkiem danego dnia, spożywanym po zobaczeniu pierwszej gwiazdy. Jeśli chodzi o potrawy, to zasadą było to, aby produkty do ich przygotowania pochodziły z najbliższego otoczenia.
Wiele potraw wigilijnych było przygotowywanych z użyciem maku.
Wyciąganie słomy spod obrusa, rzucanie pełną łyżką kutii czy znoszenie polan drewna do domu. To właśnie na wróżbach spędzano czas po wigilijnej wieczerzy. Osoba, która wyciągnęła prostą słomkę spod obrusa, miała wieść życie proste i pozbawione niebezpieczeństw. Jeżeli była przekrzywiona, wieszczyło to życie kręte i niełatwe. Przyniesienie parzystej liczby polan drewna miało oznaczać szybkie zamążpójście.
Autor: PF