Profesorze dziękuję za czas poświęcony dzieciom uczącym się w SP w Maćkowej Rudzie. Był Pan Wielkim Człowiekiem o dobrym sercu pamiętającym o wszystkich.

Od wielu lat znałam Pana Profesora jako wspaniałego Artystę, jako Autora i Twórcę Pomnika Pomordowanych w Obławie Augustowskiej, za co czułam szczególną wdzięczność. Będąc w Suwałkach wstępowałam do Galerii Andrzeja Strumiłły. Osobiście udało mi się poznać Pana Profesora kilka miesięcy temu. Powiedział skromnie, że Pomnik w Gibach nie powstałby bez zaangażowania ś.p. Andrzeja Wajdy. Napisał dedykację na tomie swoich pięknych i mądrych wierszy - dla mnie i dla mojej Córki, która mieszka blisko Warszawy i nie mogła dotrzeć do Maćkowej Rudy. Dziękuję Panu Bogu, że zdążyłam odwiedzić Pana Profesora, chociaż żal pozostaje, bo mógłby żyć jeszcze choćby dziesięć lat... Wspaniałej Rodzinie wspaniałego Człowieka dedykuję wiersz ś.p. ks.Jana Twardowskiego, w którym Poeta uczy, że ci nasi bliscy, co odeszli, "są z nami tylko ich nie widzimy"

andzej strumiło bym milym człowiekiem spoczywaj w pokoju

Drogi Profesorze będzie nam Ciebie brakować na wernisażach w suwalskich galeriach.

Ze smutkiem przyjęliśmy informację o śmierci Andrzeja Strumiłły, artysty, pedagoga, poety, podróżnika i twórcy wielu dzieł społecznych. Człowieka zasłużonego dla polskiej kultury i prawdziwego „obywatela Rzeczypospolitej”.Andrzej Strumiłło od początku był z nami przy tworzeniu Kolegium Wigierskiego i brał aktywny udział w jego pracach – na każdym etapie historii i na różnych polach twórczości tej instytucji. Pomagał nam odnajdywać i budować relacje między kulturą a obywatelstwem. Najpierw jako nieoceniony i krytyczny uczestnik spotkań oraz debaty programowej realizowanej w Domu Pracy Twórczej w Wigrach, później jako wnikliwy obserwator, wychowawca, a także doradca w naszych poszukiwaniach i tworzonych – w różnych miejscach Kraju – laboratoriach pracy twórczej, a na końcu również poprzez swoje zaangażowanie w tworzenie – pod egidą Kolegium - Karty Solidarności. W swojej twórczości, Andrzej Strumiłło dawał wyraz integralności kultury, zarówno w jej wymiarze artystycznym, intelektualnym, jak i społecznym. Dla członków i współpracowników Kolegium Wigierskiego sam był uosobieniem Artysty, Humanisty i Obywatela. Urzeczywistniał ideał kultury w jej klasycznym znaczeniu, przez co nadawał swojej twórczości autentyczny wymiar „kultury Pro Publico Bono”.Żegnając Andrzeja Strumiłłę chcemy zwrócić uwagę na jedno szczególne dzieło Mistrza – Księgę Wielkiego Księstwa Litewskiego. W tym przedsięwzięciu kulturotwórczym wyraził swoje pasje naukowe i historyczne, swój talent i umiejętności artystyczne, ale także swoje ideały obywatelskie i posługę - przemawiającego językiem kultury - dyplomaty. Wskazując na dziedzictwo, którego depozytariuszem uważał się w całym swoim życiu, dał przykład w jaki sposób może być ono twórczo interpretowane, i jak może stawać się źródłem ożywiającym naszą współczesną kulturę, a być może także kształtującym tożsamość narodów – spadkobierców tego dziedzictwa. Jako że poczynione zostały, wspólnie z Profesorem, plany nad włączeniem przesłania i treści zawartych w Księdze w zakres prac poświęconych powstającemu Muzeum Dziedzictwa Kresów Dawnej Rzeczypospolitej, to – także w reakcji na postawione przez Niego w wierszu pytanie; „Kto…. pójdzie moją drogą?” - chcemy zadeklarować kontynuację pracy podjętej na tym polu. Wierzymy, że Księga sama staje się powoli zabytkiem i będzie świadczyć, także jako dzieło Andrzeja Strumiłły, co oznacza współcześnie „obywatelstwo w kulturze”, a także w jaki sposób pamięć o Wielkim Księstwie Litewskim może inspirować i kształtować przyszłe relacje społeczne oraz międzynarodowe - w szczególności między osobami i narodami, które mają powód by uważać się za dziedziców tamtej kultury i cywilizacji.Dziękujemy Ci za Twoją twórczość Profesorze!Niech Bóg obdarzy Cię pokojem i życiem wiecznym.W imieniu Kolegium Wigierskie i Zarządu Fundacji Kolegium Wigierskie oraz władz Instytutu Przestrzeni Obywatelskiej Pro Publico Bono, Waldemar Rataj

Panie Profesorze, pragnę podziękować za spotkanie z Panem. Za Ciepłe przywitanie naszej rodziny, za Pana szczerość, za wszystkie słowa,do nas powiedziane. Nigdy nie zapomnę Pana, malującego trzy obrazy na raz. Po zapytaniu :Dlaczego maluję Pan trzy obrazy na raz? Odpowiedział Pan:Biegnę za myślą,tak wiele chciałbym zrobić, a tak mało czasu zostało. Zostanie Pan w moich myślach, modlitwie, sposobie życia......

Dziękuję za podpisaną książkę, za uściśnięcie dłoni, za zaproszenie do domu i za motywacje. Dziękuje raz jeszcze.

Szacunek po kres dni. Nie za coś nadzwyczajnego... Za bycie Człowiekiem, Panie Profesorze. Normalnym Człowiekiem. Towar, kolokwialnie mówiąc, deficytowy w tych czasach. Dziękuję za rozmowy o nieuchronności i upływie naszych sekund życia. Dziękuję za pokazanie, że każda z nich się liczy i każdą można zagospodarować z sensem - dla nas samych lub dla kogoś. Dziękuję za "export" odrobiny "tamtych czasów" w "moje czasy". Dziękuję za zarażanie życiem i przyrodą największych kanapowych komandosów. Co zostanie w moim sercu i opowieściach o Panu? Szacunek do każdego, bez względu na miejsce urodzenia i pracy. To, że mimo PESELU potrafił Pan mieć w oku błysk nastolatka. To, że Pan zmienił wielu ludzi swoim prostym, naturalnym podejściem do Świata. Jeszce jedno, to, że zawsze miał Pan plany na kilka lat do przodu. Carpe Diem w przemiłej formie. Przepięknej, absolutnej i ukochanej przez Pana Czerni w Błękitach Nieba życzę Panie Profesorze.

Panie Profesorze,spoczywaj w Panu,w Pokoju.Zostały po Tobie piękne dzieła i pamięć.

Z wielkim smutkiem przyjęliśmy tę wiadomość.Panie Andrzeju! Mamy nadzieję, że Pan "Tam" nadal tworzy a efekty tego obejrzymy kiedyś razem.Jest Pan wciąż obecny w naszym codziennym życiu, domu i rodzinie.Żegnamy T.T Krzywiccy

Profesorze, widocznie Bóg pozazdrościł nam obcowania z Twoją twórczością .Pewnie teraz to Jemu opowiadasz jedną z gawęd do których nas przyzwyczaiłeś. Dziękuję za obrazy, dwie akwarele i książki które mam na pamiątkę, rozmowy, spotkania i za inspiracje które zostaną na zawsze. PAZ !

Z głębokim smutkiem i żalem przyjęliśmy wiadomość, że odszedł od nas prof. Andrzej Strumiłło. Był niestrudzonym kuratorem międzynarodowych plenerów plastycznych organizowanych od 2003 roku przez nasze stowarzyszenie, miał również ogromny wkład w tworzenie wystaw poplenerowych. Współpracował z nami przy przygotowaniu do druku dzienników i wierszy ("Factum est", "Ja"), a także graficznych opracowań tych książek. Zapamiętamy go jako człowieka obdarzonego niezwykłą charyzmą i olbrzymim talentem, jako mentora wielu pokoleń artystów. Żegnaj, Profesorze, Drogi Przyjacielu!

Żegnamy Pana Profesorze. Jest Pan dla nas najwybitniejszym twórcą wielu pokoleń. Pozostanie Pan z nami na zawsze swoją piękną twórczością. Niech Pan będzie wiecznie szczęśliwy. Alina Kruk

Żegnaj wspaniały człowieku...

Szanowny Panie Profesorze, z głębi serc dziękujemy za wsparcie, które nam Pan przez lata ofiarowywał dzieląc się z nami nie tylko swoimi dziełami, ale też mądrym słowem oraz wspaniałą, pozytywną aurą, którą roztaczał Pan wokół siebie. Trudno pogodzić się nam z tak wielką stratą. Na zawsze pozostanie Pan w sercach naszych i naszych podopiecznych, którzy tak wiele Panu zawdzięczają.

Prawie 20 lat temu wraz z kolegami z zespołu Suwalszczyzna wręczałam Naszemu Profesorowi odznakę Honorowego Obywatela Miasta Suwałk. Od tamtego czasu wiele razy byłam na wystawach, tych bardziej formalnych spotkaniach i tych mniej w Mackowej Rudzie. Od zawsze, przy każdym kontakcie czułam wyjątkowość tego człowieka, bijącą od niego mądrość i artystyczną duszę. W moim rodzinnym domu w Suwałkach są chyba wszystkie wydane albumy z pracami Profesora. Ale największą pamiątką będzie świadomość, że żył i tworzył obok nas przez tyle lat.

Żal, ale pozostaną dzieła dla nas i kolejnych pokoleń. Żegnaj Mistrzu.

Andrzeju,nie odchodzisz,JESTEŚ, w pozostawionych nam pracach.W Twoim malarstwie, w księgach,wierszach,rzeźbach. A przede wszystkim w naszej pamięci,wspólnych spotkań,rozmów,Twoich myśli i słów,refleksji o świecie,opowieści,wspomnień... Uczynimy to ,co wspólnie zaplanowaliśmy.Wierzymy ,że będziesz spoglądał na nas łaskawie " z niebiańskich łąk" i dodawał sił,by tak jak zawsze u Ciebie: " Żaden dzień nie był bez kreski"

Andrzeju, razem z Danusią na zawsze zostaniecie w mojej pamięci.

Wyrazy serdecznego żalu i szczerego współczucia.

Stowarzyszenie Inicjatyw Społeczno – Kulturalnych „Nad Czarną Hańczą” szczyci się , że Profesor był jednym z nas. I tak będzie zawsze, bo zawieszony nad ziemskim padołem Człowiek Skrzydlaty, znowu pojawi się na spotkaniu i opowie co jest najważniejsze w naszym życiu i tam, w Niebie, pośród tych którzy wcześniej odeszli. Każda nasza książka, przesiąknięta Strumiłłowym jestestwem, opowiada o tym, co piękne na naszej ziemi… bo to niby zwyczajne, a jednak najważniejsze. Nie żegnamy się, bo zawsze będziemy razem. Nauczyliśmy się wiele od naszego Mistrza – teraz trzeba jego naukę nieść dalej i to przyrzekamy. W imieniu Stowarzyszenia Henryk Kudela

Wyrazy współczucia! Odszedł człowiek niepowtarzalny. Dziękuję za możliwość spotkania Pana Profesora, słuchania Twoich wierszy i przemyśleń, piękne dedykacje. Pozostaniesz w naszej pamięci.

Z ludźmi jest jak z ptakami...tamci odlatują, ci pozostają... Niełatwo zostać, gdy odchodzi Ktoś Ważny, Szanowany, Ukochany. Niełatwo wtedy uwierzyć, że mrok żałoby kiedyś się rozproszy i znowu zaświeci słońce. Jednak to prawda, tak właśnie się stanie. Nie stoimy bowiem samotnie z naszym bólem- zostaje z nami miłość. Drogi Profesorze dziękuję za te dwa lata bycia razem w wielu momentach, za spotkania przy mikrofonie, za rozmowy o ważnych i najważniejszych rzeczach w życiu człowieka i za wspólne przekonanie, że jest ponad całym ziemskim światem, poza ziemskim powstawaniem i zamieraniem inna rzeczywistość. Ona nie podlega zmianom, jest niewzruszona. Odpoczywaj w pokoju

Pańskie dzieło jest przeczuciem, a może dowodem, że istnieje "Coś Więcej". Pan już wie, Panie Profesorze, co jest po drugiej stronie. Zostawił nam Pan tajemnicę. Dziękuję, że mogłam doświadczyć Spotkania.

Requiescat In Pace druhu harcerzu i Litwinie...Litwa Wielka będzie pamiętała...Angelus Domini nuntiavit Mariae...Aleksander Stralcov-Karwacki

Odszedł od nas wielki artysta mistrz , a jednocześnie człowiek skromny , uczciwy , wrażliwy na drugiego człowieka , zawsze dziarski , dynamiczny i uczynny.Moja znajomość datuje się od 1979r z Nedźwiedziego Rogu nad jez. Śniardwy .Będzie nam Go brakowało . Składam wyrazy współczucia i żalu całej rodzinie. Mistrzu Żegnaj Przyjacielu. P.M.Luto z rodziną.

Profesorze dziękuję za 21 lat wspólnej pracy, za wiele odkrywczych i mądrych rozmów, mnóstwo wspomnień z Maćkowej Rudy. Wspólne wyjazdy na targi książki i do Wilna. Dziękuję za piękne pomysły na albumy, którymi mnie Pan zaraził, a ich owoc jest wspaniałą przygodą przeżytą dzięki Panu. Pozdrów Profesorze Witka tam w niebie, zapewne już knujecie jakąś wspólną wystawę:).Pani Anno , Rafale...wnukowie- szczerze współczuję w imieniu własnym i wielu znajomych, którzy mieli okazję poznać Profesora. Pan Andrzej na zawsze będzie w naszych sercach i umysłach.

Dziękujemy Wielki Mistrzu. Spoczywaj w pokoju.

Smutek i głęboki żal. Dziękujemy Panie Profesorze...

Łącząc się w żałobie i smutku po śmierci prof. Andrzeja Strumiłły chcielibyśmy złożyć kondolencje i wyrazy współczucia. Jego śmierć spowodowała pustkę w sercach wszystkich, którzy go znali, pustkę w dziełach nie dokończonych, pustkę .... której nie da się niczym zapełnić. Mieliśmy ogromne szczęście poznania Pana Profesora, czerpania radości z małych rzeczy, dostrzegania piękna w rzeczach codziennych. Proszę przyjąć szczere kondolencje od przyjaciela Anatola Chomczyka, syna Piotra Chomczyka wraz z rodzinami oraz wszystkich pracowników Hotelu Loft 1898 w Suwałkach, którzy z uśmiechem zawsze będą wspominać postać profesora Strumiłły stojącego w holu hotelowym...

Odeszedl Wielki Czlowiek, Artysta I Przyjaciel...

"Siedzimy we łzach i wołamy Do Ciebie (...) Odpoczywaj spokojnie, odpoczywaj! Odpoczywaj! Twoje wyczerpane Ciało! Odpoczywaj spokojnie, odpoczywaj! Nasz grób i kamień niech będą dla niespokojnych sumień jak wygodna poduszka i miejsce wytchnienia dla duszy. Tam w najwyższej błogości spoczynek dla oczu.Siedzimy we łzach..."

W ten smutny czas odosobnienia dotknął nas jeszcze jeden cios. Odszedł człowiek, który był prawdziwym Mistrzem, każde jego pojawienie się dodawało blasku spotkaniu. Pozostanie na zawsze w pamięci wszystkich jako największy współczesny Mędrzec przecież nie umiera nikt kto pozostaje w pamięci żywych. Serdeczne wyrazy współczucia Rodzinie i Jego Najbliższym.

Szanowny Panie Profesorze! Jako przyjaciel i mentor naszego kochanego Taty zawsze pozostaniesz w naszej pamięci. Twoja mądrość i przede wszystkim szacunek dla drugiego człowieka na zawsze pozostanie drogowskazem dla przyszłych pokoleń. Odpoczywaj w spokoju.

Drogi Panie Profesorze Dziękuję za rozmowy te przy okazji i te telefoniczne. Dziękuję że spotkałem Pana na swojej drodze życia. tej twórczej i zawodowej. Bezwzględnie będzie brakowało Pana Osoby nie tylko w mojm życiu. Dziękuję za Wszystko i zarazem tak wiele.

dziekuje bardauzo ze byles dobrym nauczycielem dla wszystkich ludzi

W życiu liczą się jedynie ludzie, których spotykamy na swojej drodze. Dziękuję losowi, że Pan był jednym z nich. Żegnaj. 🌹

Pan Profesor podczas naszych czterech grupowych wizyt pokazywał nam piękno świata, uczył wierzeń i przywiązania do ludzi, miejsc, zeierząt, drzew, kamieni i wielokulturowości. Każda następna wizyta w pracowni będzie hołdem dla Profesora. Dzielę wielki smutek z Panią Anna i całą Rodziną.

Wielokrotnie rozmawiałem z nim o Polsce. O tym, jak powinna wyglądać i dlaczego dziś nie wygląda, jak powinna. Niestety nie doczekał wolnej Polski, o którą kiedyś walczyliśmy.

Zawsze był natchnieniem! Zawsze był inspiracją! Zawsze był wrażliwością, którą kierowałam się w życiu i pracy! Zawsze był... ale już go nie ma 🙁

Szanowny Panie Profesorze, w imieniu podopiecznych, terapeutów i całej społeczności Warsztatu Terapii Zajęciowej Towarzystwa Przyjaciół Dzieci w Suwałkach z głębi serca dziękujemy za pomoc i piękną współpracę w zakresie rozwoju artystycznego i integracji osób niepełnosprawnych. Kiedy dwadzieścia lat temu poprosiłyśmy Pana Profesora o przewodniczenie komisji konkursowej Przeglądu Twórczości Artystycznej Osób Niepełnosprawnych Województwa Podlaskiego, Pan nie tylko jednorazowo poświęcił swój cenny czas podopiecznym Warsztatu Terapii Zajęciowej, ale został Pan z nami do ostatniej chwili swojego życia. Towarzyszył Pan Profesor artystycznej drodze uczestników kolejnych przeglądów, doceniając w ich pracach prostotę oraz autentyzm przeżyć i ujęcia tematu. Kierował się Pan mądrym przekonaniem, że sztuka, niezależnie od stopnia profesjonalizmu, pozwala zajrzeć w duszę człowieka, każdego człowieka, także osoby niepełnosprawnej. Był Pan Profesor wielkim i wyrozumiałym Przyjacielem naszej placówki i nas wszystkich. Przy kolejnych przedsięwzięciach będziemy odczuwali pustkę po Pana odejściu, ale wierzymy, że będzie Pan nam dalej patronował. Dziękujemy za przyjaźń, wsparcie i duchową opiekę.

Odszedł kolejny z wielkich autorytetów, a jednocześnie człowiek ciepły i bezpośredni. Panie Profesorze.To był honor i zaszczyt dla mnie, że mogłem z Panem obcować, oglądać Pana obrazy i słuchać Pańskich gawęd z podroży po świecie. Marek Aleksander Miros Były Burmistrz Gołdapi

Exegi monumentum aere perennius...

Wiadomość o śmierci Pana Profesora jest dla nas szokiem. Nie możemy wprost uwierzyć, że nie ma Go już wśród nas. Jego śmierć spowodowała pustkę w sercach wszystkich, którzy go znali. Proszę przyjąć szczere kondolencje.

Panie PROFESORZE, przede wszystkim dziękuje Bożej Opatrzności za dar Twojej Obecności w Suwałkach i na suwalszczyżnie. Jestem też JEJ wdzięczny za to , że spotkałem Ciebie i to bardzo wiele razy i w różnych okolicznościach.Muszę Ci wyznać, MISTRZU ANDRZEJU,może trochę naiwnie, ale będzie mi najbardziej brakowało uścisku Twojej dłoni. Był on bardzo mocny fizycznie. Świadczyło to o Twojej sile. W tym powitaniu widziałem jednak coś więcej.Ten mocny i długi uścisk przy powitaniu , czy rozstaniu, symbolizował Twoje serce i Twojego ducha i Twoją miłość do suwalszczyzny. Były ona tak mocne, jak uścisk Twojej dłoni.Dzięki Ci, Mistrzu Słowa, Pióra,Dłuta, pędzla,Dzięki Ci za to , że po prostu byłeś i za to, co po sobie zostawiłeś. A zostawiłeś bardzo, bardzo wiele. Modlę się w Twojej intencji i bardzo żałuje, że Twój pogrzeb będzie bardzo skromny z racji pandemii, mam jednak nadzieję, że pożegnają Cię tłumy łączące się z Tobą duchowo i w modlitwie. Życzę Ci rychłego spotkania ze ZMARTWYCHWSTAŁYM w wieczności.

Szanowny Panie Profesorze, będzie Pan obecny zawsze w historii pamięci Suwalczan i moje osobistej. Nauczył nas Pan patrzeć na sztukę i pokazał wagę bliskości człowieka z naturą. Wyrazy szczerego współczucia Rodzinie i Bliskim.

Z przykrością dowiedziałem się o śmierci Pana Profesora. Był on dla mnie wspaniałym artystą posiadającym wiele umiejętności. Był osobą, która była artystycznym wizerunkiem naszego miasta. Będzie nam Ciebie bardzo brakowało Profesorze.

"Jezioro zwiera w sobie głębię osamotnionego Boga. To Simone Weill za Janem od Krzyża powtarzała, że wolność jest jak koń, który wybiega ze mgły." Andrzej Strumiłło, wywiad z 1993 rokuUmarł Profesor. Suwalszczyzna płacze!

Miałem szczęście być wielokrotnym gościem śp. Andrzeja Strumiłły. No cóż, nie będę nim już więcej... Ale pozostaną pamięć i miłe wspomnienia. A one są bardzo ważne!

Za Szybko i jeszcze raz Za Szybko odeszles Profesorze. Nigdy nie mielismy okazji spotkac sie osobiscie, chociaz mialem taka nadzieje, ale to co przekazali mi Twoi Przyjaciele z Radia 5 , to co dane mi bylo zobaczyc zawsze pozostanie w pamieci. Wielka strata dla Suwalk, Regionu i Kraju. Spoczywaj w pokoju .

Trudno mi znależć słowa żalu po odejściu Andrzeja Strumilly . Wspaniałego Artysty niezwykłego Człowieka . Tak bliskiego nam przyjaciela . Krystyna Zachwatowicz - Wajda

Najpierw odszedł modrzew sprzed domu. Wysechł a wokół stawu rozrastają się młode modrzewie. Odszedł Pan profesor a On i jego dzieło nadal czyni świat piękniejszym.

,, Ludzie których kochamy , zostają na zawsze , bo zostawili ślady w naszych sercach '' Wyrazy najgłębszego współczucia rodzinie oraz bliskim.

Człowiek serdeczny ,zawsze pełen dobrych myśli, dziekujemy za wszstkie wspólne chwile . Człowiek który czynił ludzi lepszymi . Na zawsze pozostanie w naszej pamięci . Andrzej Tynecki z rodziną

Nie miałam niestety okazji poznać Pana Profesora, ale oglądając filmy, relacje, słuchając wypowiedziane słowa człowieka tak wielkiego, a jednocześnie tak skromnego, żałuję bardzo, że nie można dziś przyłączyć się do ostatniej drogi . Na zawsze w pamięci i sercach suwalczan, na zawsze...

Dziekuje Panu Profesorowi Andrzejowi Strumille za bycie cząstką życia mojego i rodziny mojej. Wielka kultura, wiedza, pasje, tworczość, dobroć i inne wielkie przymioty spowodowały, iż Profesor Andrzej Strumiłło stał się wielkim autorytetem dla kilku pokoleń nie tylko w Polsce, ale i na świecie. Głębokim smutkiem napełnia mnie i moją rodzinę wiadomość o odejściu Wielkiego Człowieka jakim był Profesor Andrzej Strumiłło. Wszystkim, dla których Pan Profesor również był cząstką ich życia, składamy wyrazy współczucia. W szczególności wyrazy współczucia i żalu składamy dzieciom, wnukom i wszystkim bliskim. Adwokat Jerzy Szleszyński z rodziną

Poznałem,Pana Strumillo 3lata temu,na pierwszy rzut oka (starszy miły pan,dało zauważyć się inteligencją niegrzeszacy) odbyłem podróż do Warszawy podwozac gościa.wspominamy,bardzo ciepło tę krótką znajomość. Niech ziemia będzie lekką Dobry Bóg

Odszedł Człowiek.. Profesor, Artysta ale przede wszystkim KTOŚ wyjątkowy, nie tylko poprzez swoją twórczość i dorobek artystyczny, ale Ktoś niezwykle wrażliwy, uważny na drugiego człowieka, na zwierzęta, które kochał bezgranicznie, Ktoś szlachetny i skromny. Panie Profesorze, niech Ci ziemia lekką będzie.

Jesteśmy w głębokim żalu po śmierci TAK WYJĄTKOWEGO CZŁOWIEKA , jakim był PROFESOR ANDRZEJ STRUMIŁŁO. Stanisław Szyszkowski wraz z Rodziną.

Panie Profesorze dziękuję za lekcje pokory, szlachetności, otwartości i miłości do chorej żony, do koni.Każde słowo które Pan wypowiadał niosło za sobą treść i budowało tego który słuchał. Przy Panu ,Profesorze zawsze czułem się kimś wyjątkowym, Pana wielkość nigdy nie była barierą a stawała się pomostem do nowego otwarcia się na przyszłość , której nie znamy.Dziękuję za wszystko.GG

R. I. P

Drogi Mistrzu, Przyjacielu, Kochany Panie Profesorze. Trudno jest żegnać każdego człowieka, a szczególnie trudno jest kierować ostatnie słowa do osoby bardzo bliskiej. Osoby, która była w panteonie Honorowych i Zasłużonych Obywateli Suwałk. Wszyscy, a szczególnie ludzie kultury i sztuki Suwałk, regionu i Polski zostali dzisiaj osieroceni przez wielkiego człowieka i wybitnego, interdyscyplinarnego twórcę. W imieniu mieszkańców Suwałk, samorządu i swoim własnym dziękuję Mistrzu za wszystko co uczyniłeś dla naszego miasta i jego kultury. Dziękuję za Twoją radę, wsparcie i pomoc, którą zawsze otrzymywaniem. Pozostawiasz po sobie olbrzymie dzieło w postaci Twoich prac, obrazów, grafik, wierszy, książek i fotografii. To jest olbrzymia spuścizna, która będzie Twoim świadectwem dla obecnych i przyszłych pokoleń, świadectwem bardzo aktywnego i uniwersalnego artysty. Pamięć o Tobie zachowamy głęboko w naszych sercach i umysłach. Spoczywaj w pokoju! Żegnaj Przyjacielu! Czesław Renkiewicz, Prezydent Suwałk